تدریس فوق العاده پروفسور لوین

اعتبار و عظمت موسسه فن آوری ماساچوست موسوم به دانشگاه ام آی تی، بر هیچ کس پوشیده نیست. این دانشگاه (موسسه) را بسیاری برای همیشه به عنوان برترین دانشگاه مهندسی (فنی) دنیا می دانند. هر چند در سال گذشته در رنکینگ تازه اعلام شده دانشگاه ها، این دانشگاه، جایگاه خود را به مؤسسه فناوری کالیفرنیا موسوم به دانشگاه کلتک با تنها 2000 دانشجو داده است، با این وجود همچنان، دانشگاه ام آی تی در کنار دانشگاه و موسسه های معتبر مهندسی ایالت کالیفرنیا (کلتک، برکلی و استنفورد)، معتبرترین و با آبرو ترین دانشگاه های فنی دنیا به حساب می آیند. نشان به آن نشان که تا کنون 73 دانش آموخته این دانشگاه، موفق به دریافت جایزه نوبل در رشته های گوناگون شده اند.
اما در این میان، پروفسور والتر لوین یکی از بنام ترین استادان دانشگاه ام آی تی است. شاید نه به خاطر عظمت و پهنای علمی فراوان ایشان، بلکه به دلیل روش یکتای درس دادن او. او که اصالتا هلندی است و دکترای فیزیک هسته ای از دانشگاه معروف دلفت هلند را دارد، پس از به پایان رساندن دوره فوق دکترایش در دانشگاه ام آی تی، در همان دانشگاه به عنوان استادیار پذیرفته شد. برخی فیلمهای تدریس او در سایت یوتیوب قابل مشاهده است. او در بسیاری از مواقع ابزار آزمایش را در کلاس فراهم میکند تا جوانان حاضر در کلاس او معنای فیزیکی فرمولهای نگاشته شده روی تخته سیاه را همان لحظه درک کنند.

 ایشان برای اثبات اینکه میزان جرم وزنه هیچ تاثیری روی زمان نوسان آونگ ندارد، خودش بر آونگ سوار شد و آزمایش را در کلاس انجام داد و فرمول نگاشته شده روی تخته سیاه را به صورت عملی نشان داد.

اما این عکس به عنوان یکی از جالبترین حرکات پروفسور لوین به ثبت رسید. او یک گوی بسیار سخت 15 کیلویی را به حالت نوسان در آورد. او در حقیقت می خواست قانون بقای انرژی را اثبات کند و این بدان معنا بود که اگر یک وزنه از جای خود رها شود، پس از یک نوسان، یا به جای نخست بازمی گردد و یا به دلیل افت انرژی با کمی فاصله اصلا به جای نخست باز نمی گردد. او به همین دلیل یک گوی سنگین را به آونگ بست و آن را چسبیده به صورتش (چانه) قرار داد و رها کرد. او پیش از رها کردن گوی سخت و سنگین، این جمله را به زبان آورد:

"من می خواهم این جسم را رها کنم. من امیدوارم که بتوانم آن را با سرعت صفر رها کنم. بنابراین زمانی که این جسم برمی گردد ممکن است چانه مرا لمس کند. نه اینکه آن را خرد کند. من از شما می خواهم که کاملا ساکت باشید چرا که این یک جوک نیست. اگر من نتوانم این جسم را با سرعت صفر رها کنم، این آخرین لکچر (سخنرانی) من خواهد بود. من چشمانم را می بندم. نمیخواهم این صحنه را ببینم."

او پس از اینکه با جسارت این صحنه را به پایان رساند، این جمله جالب را به زبان آورد:
"فیزیک جواب داد و من همچنان زنده هستم."

فیلم این حرکت جالب این استاد بازنشسته را در اینجا ببینید:

میتی کومون

سفرهای میتی کومون شاید براستی و به خصوص برای پسربچه های ایرانی یادآور خاطرات فراوانی باشد. دوبله زیبا، ژانر احساسی رزمی و شخصیتهای جالب داستان به خصوص زمبه و سگارو، همگی در ماندگاری این کارتون جذاب تاثیرگذار بودند.

اما داستان میتی کومون هم براستی خواندنی است. میتی کومون در حقیقت "میتو کومان" بوده است که برگرفته از شخصیتی تاریخی به نام "توکوگاوا میتسوکنی" بود که در قرن هفدهم در ژاپن و در میتو میزیسته است که از افراد عالی رتبه شهر میتو به حساب می آمده. عکس پایینی، میتو کومان واقعی را نشان می دهد. میتو کومان به دلیل صداقتش و هم‌چنین به خاطر اعتماد بیش ازحد شوگون اعظم به او، کار بازرسی و سرکشی به سایر شهرها را انجام می‌داد. او دو محافط نیرومند به نامهای "ساساکی سوکه سابورو" و "واشوسی کاکانوشین" که به ترتیب در کارتون با نامهای "تسوکه" و "داداش کایکو" ظاهر شدند. شخصیتهای سگارو و زمبه نیز شخصیتهای خیالی بودند که برای جذابیت بیشتر به کارتون اضافه شدند.

البته در کنار کارتون "سفرهای میتی کومون"، سریال تلویزیونی آن نیز تولید شده که در 1951 ساخته شد. در سال 1990، "WNYE-TV" اقدام به پخش مجدد آن با عنوان "حاکم بزرگ میتو" کرده است. پخش این سریال همچنان ادامه دارد. تصاویر سمت راست و چپ بالا به ترتیب شخصیت های سری تلویزیونی و کارتونی شخص میتی کومون هستند که شباهت خیره کننده ای به هم دارند.

اطلاعات بیشتر در مورد انیمیشن یا کارتون را در این لینک بخوانید:
http://irananimators.ir/news/963.do

یکی از بخشهای جالب اپیزود میتوکومان را در این لینک ببینید:
http://www.youtube.com/watch?v=ypeO8gUE-tw

اطلاعاتی در مورد سری تلویزیونی این سریال را از اینجا دنبال کنید:
http://wiki.d-addicts.com/Mito_Komon

استیون هاوکینگ

استیون هاوکینگ بریتانیایی شاید از نظر نبوغ چیزی از آلبرت انیشتین کم نداشت. اما شانس، زیاد با او یار نبود. او نماد مجسم غلبه اراده و امید بر بیماریست. او در سال 1963 و در بیست یک سالگی به بیماری بسیار نادری و علاج ناپذیری به نام ALS دچار شد که نوع حاد بیماری MS است و سیستمهای عصبی شخص را فلج می کند.

پزشکان به او گفته بودند که او تنها 2 یا 3 سال دیگر زنده خواهد بود. اما او همچنان زنده است و به طور دائم در حال درو کردن جایزه ها، مدالها و کرسی های افتخاری دانشگاه ها و همچنین نگاشتن کتاب است. کتابهای او بسیار جنجالی و معمولارکورد شکن بوده اند. او عالیترین نشان افتخار آمریکا را نیز چند سال پیش از باراک اوباما دریافت کرد. تمام بدن او فلج است و تنها دو انگشت دست او حرکت می کند و همان دو انگشت با اتصال او به کامپیوترهای بسیار پیشرفته، وظیفه صحبت کردن و نوشتن را به جای او انجام می دهند.

اما تصویر سمت چپ، مربوط به سال 1965 است. زمانی که استیون با دختری به نام "جین وایلد" ازدواج کرد. در دستان استیون یک عصا می بینید که نشان پیشرفت بیماری بوده است. با این حال جین که به شدت به استیون علاقه مند بود و با وجود اینکه می دانست شوهرش شاید تنها یک سال دیگر زنده بماند، با او ازدواج کرد. ازدواجی که 25 سال و تا سال 90 دوام داشت. از آن جالب تر ازدواج دوم استیون با الین میسون در 1995 (عکس سمت راست) بود. الین میسن در حقیقت با یک انسان تمام فلج که تمام زمانش را روی صندلی چرخ دار بود ازدواج کرد. این ازدواج نیز 11 سال به درازا کشید.