در سال ۱۹۱۴.ارتشهای آلمان بریتانیا و فرانسه در جریان جنگ جهانی اول در
بلژیک با هم میجنگیدند.در ارتش آلمان یکی از سربازان که سابقه ی خواندن در اپرا را نیز دارد شروع به خواندن ترانه کریسمس مبارک میکند.
صدای
خواننده آلمانی را سربازان جبهه های دیگر میشنوند و با پرچمهای سفید به
نشانه صلح از خاکریز بالا می آیند و بسوی ارتش آلمان میروند.
آن شب
سربازان 3 ارتش در کنار هم شام میخورند و کریسمس را جشن میگیرند ولی هر 3
فرمانده توافق میکنند که از روز بعد صلح شکسته شود و جنگ را از سر بگیرند!
صبح روز بعد دست و دل سربازان برای جنگ نمیرفت.
شب قبل آنقدر با دشمن رفیق شده بودند که بی خیال جنگ شدند و از پشت خاکریز برای هم دست تکان میدادند!
چند
ساعت که گذشت باز هم پرچمهای سفید بالا رفت و پس از گفتگوی 3 نماینده
ارتشها تصمیم بر این گرفته شد که برای سرگرم شدن با هم فوتبال بازی کنند.
آنها
آنقدر با هم رفیق میشوند که با هم عکس میگیرند و حتی آدرس خانه های خود را
به همدیگر میدهند تا بعد از جنگ به کشور های هم سفر کنند!
کار به جایی میرسد که این 3 ارتش به هم پناه میدهند و ...
تنها
چیزی که باعث میشود تا قضیه لو برود متن نامه هایی بود که سربازان برای
خانواده هایشان فرستاده بودند و به آنها اطمینان داده بودند که اینجا از
جنگ خبری نیست!
سالها بعد کریس دی برگ متن یکی از این نامه های سربازان را در یک حراجی به قیمت 15هزار یورو میخرد.
پل مک کارتنی هم در ویدئوی یکی از کارهایش به این اتفاق ادای احترام کرده و سال 2005 هم کریستین کاریون با استناد به مدارک این اتفاق فیلمی بنام "کریسمس مبارک" میسازد که اسکار بهترین فیلم خارجی را گرفت و حتی در جشنواره فیلم فجر نیز به نمایش درآمد.
نامه یکی از سربازان به خانواده ش
سلام...
یکی از زبان های مشترک بین انسانها جشن است آنهم جشن سال نو... خیلی با احساس و قشنگ بود... کریس دبرگ هم زیبا می خونه و با احساس
جالب بود
این یعنی ملتها ذاتا با هم مهربونن و صلح طلب به شرطی که حکومت ها بذارن
بیچاره سربازایی که به خاطر خودخواهی حکومت ها مجبورن بجنگن و هم میکشند و هم کشته میشن
دقیقا پیام رو خوب گرفتی
مرسی از نظر
کریسمس
مبارک
کریسمس مبارک
سلام
فرزاد جون
بروسان از شاعرای شهر مشهد بود که چنتا کتابشم چاپ شده. همسرش هم از شاعراس که با هم کار میکردن. یه دختره ۲ ساله هم داشتن. چن هفته پیش تصادف میکنن و هر دوشون فوت میکنن و فقط دخترشون زنده می مونه.
وقتی خبرو شنیدم از تعجب نمیدونستم بخندم یا گریه...
کنار نمیومدم تا اینکه هر طور بود پیام تسلیت رو وب گذاشتم.
روحشون شاد...
مرسی از اطلاع رسانی
ممنون
روحش شاد یادش گرامی
ای غم ، تو که هستی از کجا می آیی؟
هر دم به هوای دل ما می آیی
باز آی و قدم به روی چشمم بگذار
چون اشک به چشمم آشنا می آیی!
موهای دستم وقتی سر میزند
تو را به یاد می آورم
و بی خیال زدنشان میشوم
فهیم
به کار جدیدم دعوتی مهربان
سلام جالب بود .ذاتا انسانها مهربان و صلح طلب هستند.لعنت بر جنگ و قدرت طلبی حکومتها.به عنوان یه دبیر تاریخ از حسن انتخابتون در درج این برگ تاریخی سپاسگذارم.
خواهش میکنم نظر لطفتونه
هه! چه جالب!
قبلا خونده بودم این مطلبو.واقعا حیف بود اگه این مطلبو تو وبلاگت نمیذاشتی.
مرسی
خیلی جالب بود
مرسی تشکر
نچ نچ نچ..............
خیلی باحال بود.....