امیدوارم همیشه شاد باشید ،

شما باشید و تمام حس های خوب ،

شما باشید و یک دنیا سلامتی

وشما باشیدو امضای خدا پای تمام روزهاتون

عیدتون مبارک

این آهنگ هم تقدیم همه دوستایی که اینجا سر میزنن و اینکه باید بگم دنیا نه جای زانوی غم هست و نه اصلا ارزششو داره

همه چیز از روز پنج شنبه شروع شد، زمانی که که زن اسکاتلندی جوانی در اکانت تامبلر خودش، عکس ساده‌ای را منتشر کرده و نوشت:

بچه‌ها! لطفا به من بگویید که این پیراهن سفید و طلایی است یا آبی و مشکی؟

این زن، این پیراهن را در تن مادر یک عروس در مراسم ازدواج دیده بود. از همان زمان اختلاف نظر بین کسانی که «عکس» پیراهن را دیدند، شروع شد، دسته‌ای آن را واضحا آبی و مشکی دیدند و دسته‌ای هم رنگ آن را طلایی و سفید دانستند.

اگر ما در مورد طیف‌های رنگی که خیلی نزدیک به هم هستند، صحبت می‌کردیم، قضیه اینقدر جالب نمی‌شد. اما مشخصا آبی و مشکی با طلایی و سفید، از زمین تا آسمان فرق می‌کند.

مجادله زیادی در اینترنت شروع شد و موضوع به سرعت همگانی شد، تا جایی که آدم‌های مشهوری مثل تالیور سوییفت، آنا کندریج، کیم کارداشیان و میا فارو هم، شروع به اظهار نظر کردند.

وسط: پیراهن اصلی – راست، پیراهن که رنگش برای تصور منظره‌ای که آبی-  مشکی‌بین‌ها می‌بینند، بازسازی شده و چپ، پیراهنی که رنگش برای آنچه که طلایی و سفیدبین‌ها می‌بینند، تنظیم شده است.

یک نظرسنجی در سایت فاکس نیوز نشان می‌دهد که ۴۴ درصد بازدیدکنندگان این پیراهن را آبی و مشکی و ۵۶ درصد آن را سفید و طلایی می‌بینند.

در توییتر بلافاصله صدها و هزاران توییت با هشتگ‌های #TheDress و #whiteandgold و #blackandblue انجام شد و هنوز هم ادامه دارد.

بعضی‌ها به سادگی، این قضیه را به مسئله کوررنگی نسبت دادند، در حالی که این مسئله ربطی به کوررنگی ندارد.

بیایید توجیهی علمی در مورد این پدیده و اختلاف نظر را با هم مرور کنیم

چیزی که باعث دیدن اشیا و تمیز دادن رنگ آنها می‌شود، دو قسمت دارد:

یک مرحله اپتیک و یک مرحله پردازشی.

در مرحله اپتیک، نور از عدسی چشم‌های ما عبور می‌کند، روش شبکیه متمرکز می‌شود، سلول‌های حسی استوانه‌ای و مخروطی این ناحیه را تحریک می‌کند و منجر به ایجاد پیام‌های عصبی می‌شود که سرانجام به مرکز پردازش دیداری مغز ما در قشر پس‌سری می‌رسد.

چیزی که در این مورد به خصوص باعث اختلاف نظر ما در تشخیص رنگ این پیراهن زنانه شده است، تفاوت پردازشی در مغزهای ماست.

اطلاعات بیشتر در:   1پزشک

پیام هنر و دوستی

سالها پیش، حدود 480 سال پیش از میلاد، یک پادشاه ایرانی به نام خشایارشاه از پایتخت ایران با لشکری انبوه عازم آن سوی مرزها یعنی آتن واقع در یونان شد و با رسیدن به آکروپلیس، دستور به آتش کشیدن این معبد زیبا را داد. حرکتی که از سوی یونانیان بی پاسخ نماند و 150 سال بعد، قدرت نوظهوری در یونان به این سوی مرزها حمله برد و سرزمین ایران را فتح کرد. او نیز همان اشتباهی را مرتکب شد که چند ده سال پیش، شاه ایرانی در خاک یونان مرتکب شده بود. او دستور داد تا کاخ زیبای پرسپولیس را به آتش بکشند. 

2300 سال بعد، این بار یک ایرانی متولد شهرستان رشت به نام شهرداد روحانی با عنوان رهبر اکستر کنسرت یانی، در همان محل یعنی آکروپلیس که سالیان پیش به فرمان یک ایرانی به آتش کشیده شده بود، با پیام هنر و دوستی، ظاهر گشت. کنسرتی ماندگار که بعدها به پربیننده‌ترین برنامه پخش شده از تلویزیون در آمریکا، و دومین موزیک ویدیوی پرفروش در تاریخ جهان پس از موزیک ویدیوی «تریلر مایکل جکسون» تبدیل گردید. شهرداد روحانی، موسیقی دان، نوازنده و رهبر ارکستر شهیر ایرانی است که در سال ۱۹۹8، موسیقی مراسم افتتاحیه سیزدهمین دوره بازی‌های آسیایی بانکوک تایلند را ساخت که بعدها به عنوان محبوب‌ترین آهنگ این بازی‌ها انتخاب شد.

این عکس، صحنه ای از اجرای کنسرت یانی است که به صورت زنده در آکروپلیس انجام گرفت.
http://hamshahrionline.ir/details/226136

لینک ویدیویی آن را از اینجا ببینید
http://www.youtube.com/watch?v=QH1RfY5zjVM


اما یک پیشنهاد! آهنگ "رقص بهار" او را از دست ندهید.
http://www.youtube.com/watch?v=pMdJAXzKsPg

نوستالژی ماندگار ورزش ایران

17سال پیش، روز 8 آذر سال 76، توی راهنمایی بودم و متاسفانه شیفت بعد از ظهر. به همت مدیر عزیزمون تلویزیونی رو فراهم کردن توی راهروی مدرسه تا همه ما بتونیم این بازی حساس رو تماشا کنیم. فشار وحشتناک استرلیا که توی 50 دقیقه دو گل به ما زد و شاید 10 گل نزد.

دقیقا بعد از گل دوم بود که "پیتر هور" به درون زمین بازی آمد و تور دروازه ایران را پاره کرد. پیتر البته به این دست اغتشاشات در زمینهای ورزشی معروف بود. او پیش و پس از این رخداد، بارها دست به اغتشاشاتی مانند ایجاد اغتشاش در دوی ماراتون المپیک سیدنی، ورود به پارلمان، برهم زنی مراسم یادبود خواننده معروف، مایکل هاچنز، بر هم زنی تنیس اوپن استرلیا، مسابقات اسب دوانی ملبورن و ... زده بود. در این بازی اما به گواه تاریخ و همه بازیکنان ایران و حتی والدیر ویرا، سرمربی برزیلی ایران، تاخیری که او در بازی به وجود آورد، روند بازی را دگرگون کرد و از تیم بازنده و دفاعی ایران، تیمی پرجرات ساخت که در طی چند دقیقه 3 حمله خطرناک به روی دروازه استرلیا پدید آورد و بازی باخته را به تساوی کشاند.
اوج ترشح آدرنالین بود در آن عصر به یادماندنی. آدرنالین شادی پس از گل دوم و آدرنالین آن 10 + 8دقیقه وقت باقیمانده. همه ما روی صندلیهای سالن ایستاده تمام 8 دقیقه وقت تلف شده بازی را به تشویق پرداخته بودیم به گونه ای که تا روزها پس از آن صدایی از حنجره گرفته ما برنمی آمد.

به هر حال 17 سال از شیرین ترین خاطره ورزشی همه ایرانیان میگذرد و یادآوری آن خاطره برای ما همواره دلنشین است. نوستالژی ماندگار ورزش و جشن ملی آن روز را هرگز فراموش نمیکنم.

در واقع هیچ چیز نخواهد توانست جای همسفر از دست رفته را بگیرد...

کسی نمی تواند یک رفیق قدیمی را بیافریند و از نو بسازد...
هیچ چیز نخواهد توانست ارزش گنجینه ی آن همه خاطرات مشترک و آن همه ساعات پر خطری را که با هم گذراندیم و آنهمه قهر ها و آشتی ها و همچنین تپش های قلبمان را داشته باشد.
چنین دوستی هایی را هرگز دوباره نمی توان ساخت...

آنتوان دوسنت اگزوپری

روز سه شنبه همین هفته خبری در فضای مجازی منتشر شد که هم باعث خشنودی بود و هم یادآور تلخی خاطره ای به تلخی زهر.

عالی‌ترین نشان ریاضی جهان، به یک زن ایرانی تعلق گرفت.
نشان فیلدز سال ۲۰۱۴ به مریم میرزاخانی، استاد ریاضیات دانشگاه استنفورد تعلق گرفت. از سال ۱۳۱۵ که جایزه باپرستیژ فیلدز برای قدردانی از ریاضیدانان درنظرگرفته شد، این اولین بار است که یک زن جایزه را از آن خود می کند.

اما نام مریم میرزاخانی، همواره یادآور تلخی خاطره ایست که اسفند حیرت آور سال 1376 خورشیدی را به یاد می آورد. مریم میرزاخانی، یکی از بازماندگان سانحه غمبار سقوط اتوبوس حامل نخبگان ریاضی دانشگاه صنعتی شریف به درون دره در مسیر جاده اندیمشک بود. این حادثه که تا مدتها تمام ایران و به خصوص جامعه علمی را در بهت و حیرت فرو برده بود، فضای سرد و تلخی را میان دانشجویان ایرانی آن دوران در دانشگاه ها پدید آورد. در این حادثه، 7 تن از نخبگان ایران به نامهای آرمان بهرامیان، رضا صادقی، علیرضا سایه‌بان، علی حیدری، فرید کابلی، دکتر مجتبی مهرآبادی و مرتضی رضایی، که همگی از دانشجویان و اساتید برگزیده المپیادهای کشوری و جهانی ریاضی بودند، جان باختند.
اما در این میان، جان باختن رضا صادقی برای جامعه ایران بسیار گران تمام شد. جوانی اهل شهرستان مشهد که دارنده دو مدال نقره و طلای المپیاد جهانی ریاضی سالهای 94 و 95 در هنگ کنگ و کانادا بود. جوانی که شاید اگر امروز او بود، مانند مریم میرزاخانی، تحولی در دنیای علم ایجاد می کرد.
عکس سمت چپ، مریم میرزاخانی و عکس سمت راست، مرحوم رضا صادقی را نشان می دهد.

جراحی زیبایی

زمانی که فردی تن به جراحی زیبایی می‌دهد،‌ امیدوار است پس از پایان جراحی و درد و رنج ناشی از آن، کمی متفاوت و بسیار زیباتر به‌نظر بیاید، اما هیچ‌کس دوست ندارد به‌ اندازه‌ای تغییر کند که غیرقابل شناسایی باشد.

براساس گزارش میل‌آنلاین، برخی از جراحان زیبایی کره جنوبی به‌ اندازه‌ای حرفه‌ای و قابل هستند که مشتریان خود را با مشکلی غیرمنتظره مواجه می‌سازند: غیرقابل شناسایی شدن.

افرادی که از خارج از کره جنوبی برای انجام جراحی زیبایی وارد این کشور می شوند،‌ پس از عمل، به اندازه‌ای تغییر می‌کنند که درزمان بازگشت به کشور خود در بخش کنترل گذرنامه فرودگاه دچار مشکل می‌شوند. براساس گزارش وب‌سایتی کره‌ای، برای رفع این مشکل تعدادی از بیمارستان‌ها مجبورند به بیماران خود گواهی جراحی زیبایی بدهند تا افراد بتوانند با کمک آن به خانه‌های خود بازگردند.

گفته می‌شود مراکز کنترل گذرنامه با دیدن این گواهی‌های پزشکی راحت‌تر به این افراد اجازه ورود می‌دهند. بیمارستان‌ها سال‌ها است که به‌خوبی از این مشکل آگاهند اما این آگاهی تغییری در محبوبیت جراحی‌های زیبایی در کره جنوبی ایجاد نکرده‌است. یکی از نمونه‌های قابل توجه، مشکل 23 زن چینی بود که پس از انجام جراحی برای بازگشت از کره به چین دچار مشکل شده ‌بودند، زیرا ظاهر آنها با تصویر گذرنامه‌شان کاملا متفاوت بوده‌است. این افراد در فرودگاه مورد بررسی دقیق قرار گرفته‌اند و در نهایت به آنها توصیه شده که به سرعت گذرنامه‌های خود را تغییر دهند.

محبوبیت کره جنوبی به عنوان پایگاهی برای جراحی‌های زیبایی روز‌به‌روز افزایش پیدا می‌کند و براساس گزارش انجمن بین‌المللی جراحان زیبایی سرانه انجام جراحی‌های زیبایی در این کشور بالاترین رقم را در جهان داراست. در حقیقت،‌ از هر 77 کره‌ای یک‌نفر تحت جراحی زیبایی صورت قرار می‌گیرد و 20 درصد از زنان 19 تا 49 ساله کره‌ای اعتراف کرده‌اند به جراحی زیبایی تن داده‌اند. محبوب‌ترین نوع جراحی نیز در میان زنان کره‌ای جراحی برداشتن پلک و بزرگتر کردن چشم‌ها است.

گیاه میموسا پودیکا

در این کلیپ گیاهی رو به شما نشون میدیم که "میموسا پودیکا" نام داره. این گیاه به حرکت واکنش نشون میده و برگ هاش رو جمع میکنه و بعد از چند دقیقه دوباره اونها رو باز میکنه. به نظر میاد در فیلم آواتار از روی این گیاه الگو گرفتن.