آزمایش چکیدن قیر ، طولانی ترین آزمایش جهان

آزمایش “چکیدن قیر” نام آزمایشی است که طی ۸۵ سال گذشته در حال اجرا بوده است و از سال ۱۹۲۷ و توسط “توماس پارنل” فیزیکدان دانشگاه کوئینزلند در استرالیا آغاز شده است.

وی این آزمایش را به منظور اثبات اینکه قیری مشتق شده از ذغال سنگ، ماده ای به شدت شکننده که می توان آن را با چکش به چند قطعه تقسیم کرد، در واقع مایعی به شدت چسبنده است، آغاز کرد. این ماده در دمای اتاق با سرعتی بسیار پایین جاری می شود.

پارنل این قیر را ذوب کرده و درون قیفی شیشه ای ریخته و آن را برای سه سال به حال خود گذاشت تا سرد شود. سپس قیف را بالای ظرفی پیاله مانند آویزان کرده و به انتظار نشست.

هشت سال بعد یک قطره از قیر به درون ظرف چکید. ۹ سال پس از آن قطره ای دیگر به درون ظرف افتاد. پارنل قطره دوم را به ثبت رساند اما به اندازه ای عمر نکرد که بتواند چکیدن قطره سوم را در سال ۱۹۵۴ ببیند. پس از آن آزمایش وی به گوشه ای از آزمایشگاه خاک گرفته اش در بخش فیزیک دانشگاه منتقل شده و به فراموشی سپرده شد.

در سال ۱۹۶۱ با پیوستن “جان مینستوم” به بخش فیزیک این دانشگاه این آزمایش دوباره دیده شد و وی از دانشگاه درخواست کرد آن را به نمایش درآورد اما مورد توجه قرار نگرفت با این همه در سال ۱۹۷۵ وی توانست بخش فیزیک دانشگاه را راضی کند تا این آزمایش را برای عموم به نمایش بگذارد.

امروز این آزمایش به صورت آنلاین برای علاقمندان به نمایش گذاشته شده است. در ۲۸ نوامبر سال ۲۰۰۰ هشتمین و جدیدترین قطره این قیر به درون ظرف چکید و “مینستوم” معتقد است زمان چکیدن قطره بعدی به هیچ وجه قابل پیش بینی نیست، به ویژه به این دلیل که با آزاد شدن گازهای موجود در این ماده، مدت زمان چکیدن قطره های قیر طولانی تر می شود.

بر اساس گزارش پاپ ساینس، با این همه انتظار نمی رود قطره نهم تا پیش از سال ۲۰۱۳ به درون ظرف بچکد. نکته جالب توجه اینجا است که تا پایان این آزمایش راه طولانی در پیش است و احتمال می رود در صورتی که کسی این مجموعه شیشه ای را از بین نبرد، آزمایش تا ۱۰۰ سال دیگر پایان گیرد

منبع : http://www.shegeftiha.com/