قرص های خطرناکی که هیتلر به سربازانش داد چه بود؟

پروپاگاندای هیتلر بر روی اهمیت تناسب اندام و پرهیز از نوشیدنی و دخانیات برای قوی نگاه داشتن نژاد آریایی، تاکید داشت.

اما در واقعیت، سربازان هیتلر  مواد شیمیایی مصرف می کردند که اعتیاد آور و ضربه زننده بود اما باعث می شد که انها بیشتر بجنگند و خیلی سرسخت تر باشند.
تحقیقاتی که در این مورد انجام شده است، نشان می دهد که چطور دکترهای ارتش نازی به سربازان قرص هایی می دادند که زیادتر بجنگند و استراحت هم نکنند.

دارویی که باعث شد ارتش آلمان، کشورهای لهستان، هلند، بلژیک و فرانسه را به تسخیر خود در اورد، "پرویتین" نام داشت. این قرص ها از "متامفتامین" که امروز به عنوان کریستال شناخته می شود، ساخته می شد.
زمانی که حمله به شوروی در سال 1941 اغاز شد، صدها هزار نفر از سربازان نازی از این قرص ها تاثیر گرفته بودند و اثراث بدی روی انها داشت. بر اساس مدارکی که در بایگانی ارتش المان وجود دارد، 200 میلیون "پرویتین" بین سربازان ارتش المان در بین سالهای 1939 تا 1945 پخش شده است.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری انتخاب، این تحقیقات که توسط انجمن دکتران المان انجام شده است نشان می دهد که نازی ها به سربازانی که در خط مقدم فعالیت داشتند یک محرک که حاوی کوکائین بود می دادند که البته قبلا بر روی زندانیان در اردوگاه های کار اجباری ازمایش شده بود.

یکی از اردوگاه کار اجباری

نویسنده کتاب المانی "نازی های وابسته به متامفتامین " می گوید: این آخرین سلاح مخفی هیتلر برای پیروزی در جنگ بود .

بر اساس این گزارش، قرار بود که از این مواد مخدر به همه سربازان بدهند، اما تهاجم به نرماندی در سال 1944 باعث شد که این طرح متوقف شد.

یک داروشناس می گوید: با این داروها قرار بود که سربازان، دریانوردان و خلبانان به روباتی که توانایی یک ابر انسان را دارند تبدیل شوند.

"اتو رنکه" یک دکتر ارتش و مدیر مؤسسه عمومی و دفاع فیزیولوژی در آکادمی نظامی برلین ، عامل اصلی طرح "پرویتین" بود. او متوجه شده بود که استفاده کنندگان از این دارو اعتماد به نفس بیشتر و خوداگاهی بالاتری خواهند داشت.

در جبهه شرقی جنگ، جایی که جنگ در شدیدترین حالت خود قرار داشت، سربازان از این دارو به صورت زیادی استفاده کردند.

در ژانویه 1942، یک گروه از 500 گروه ارتش آلمان که توسط ارتش سرخ محاصره شده بود سعی کردند که از این مخمصه رها یابند. دمای هوا در آن زمان منفی 30 درجه ی سانتیگراد بود که خیلی از سربازان آلمانی از آن رنج می بردند.

افسر پزشکی آن گروه در خاطرات خود نوشته است: من زمانی که دیدم سربازان دراز کشیدند و می خواهند در این برف و سرما بمیرند ، تصمیم گرفتم که به انها "پرویتین" بدهم. بعد از نیم ساعت، آنها به من گفتند که احساس بهتری دارند. انها شروع به نظم بخشیدن به خود شدند و هوشیاری آنان بیشتر شد.

زندانیان اردوگاه های کار اجباری نیز از قربانیان این آزمایش های خطرناک بودند.