از وقتی انسان به آسمانها نظر افکنده، چیزهایی دیده که توضیحی برایشان پیدا نکرده است. از حدود 50 سال پیش، این چیزها UFO نام گرفتهاند. این نام که در ابتدا توسط نیروی هوایی به کار گرفته شد، مخفف عبارت Unidentified Flying Object به معنای اجسام پرندهی ناشناخته است و برای بسیاری همان معنای سفینهی آدمفضاییها را میدهد. اما برای نیروی هوایی، این نام تنها به چیزی در آسمان اطلاق میشود که میتوان آن را دید ولی نمیتوان ماهیتش را تشخیص داد. معمولا یک بالن هوایی یا پدیدهای طبیعی با UFO اشتباه گرفته میشود. اما مواردی هم گزارش شده که توضیح خوبی برایشان ارائه نشده است.
تاریخچهی مشاهدهی اجسام عجیب در آسمان
برخی ادعا دارند که UFOها از زمانهای باستان به کرهی زمین میآمدهاند. شواهدی از این مسافران فضایی کهن در اسنادی که گذشتگان ما بر جای گذاشتهاند موجود است.
از زمانهای قدیم، داستانهایی دربارهی دیدن اجسام پرنده در آسمان نقل شده است. یک ملوان بر عرشهی کشتی کلمپ، سانتا ماریا، جسم درخشانی را در دوردست مشاهده کرد. در اواخر قرن 19، آمریکاییها از مشاهدهی چندین سفینهی فضایی بر فراز آسمان کشورشان خبر دادند. طی جنگ جهانی دوم، خلبانان نورهای عجیبی در آسمان دیدند که نه از جناح دشمن بودند، نه از جناح دوست و به همین دلیل آنها را «جنگندههای ناشناخته» نام دادند. با این حال میتوان گفت عصر جدید UFOها در سال 1947 با یک تاجر و خلبان اهل آیداهو به نام کنت آرنولد (Kenneth Arnold) آغاز شد. هنگامی که آرنولد در کنار کوه رینیر در واشنگتن پرواز میکرد، نُه شیء گرد و صفحهمانند را مشاهده کرد که در رشتهکوههای کسکید بالا و پایین میرفتند. وی سرعت آنها را چیزی بین 1200 مایل در ساعت پیشبینی کرد، سرعتی که دو برابر سرعت هواپیماهای آن زمان بود. آرنولد آنها را چنین توصیف کرده بود: «بشقابهای گرد کیک که در حال ورجه وورجهاند». گزارشگری که داستان او را گزارش میکرد، عبارت «بشقاب پرنده» را به کار برد، نامی که هنوز هم در چنین مواردی استفاده میشود.
ارتباط با UFOها: آیا ما آمادگی آن را داریم؟
انسانها هرگز به طور کلی و بیقید و شرط، آمادهی ارتباط گستردهی جهانی با UFOها نخواهند بود. دلیل این مسئله آن است که انسانها ظرفیتهای متفاوتی برای مواجهه با چنین تغییر عمدهای در واقعیت وجودی ما دارند. انسانها عادت کردهاند که در جهان تنها باشند و معلوم نیست حتی کسانی که به طور غیراحساسی امکان وجود موجوداتی از کرات دیگر را باور دارند، بتوانند بهتر از دیگران نسبت به چنین اتفاقی واکنش نشان دهند.
اگر موجوداتی ناشناخته ناگهان سر برسند و سالها همان طور یکجا بشینند و پیغامهایی ارسال کنند که ما چیزی از آن سر در نمیآوریم، احتمال بروز واکنشهای متفاوتی از حملهی نظامی گرفته تا آشفتگی مذهبی و روانشناختی، بسیار بیشتر از پذیرش عمومی است.
در چنین وضعیتی، اگر دولتها، رسانهها و گروههای اجتماعی به اندازهی کافی مسئولیتپذیر نباشند، مردم بیهیچ گونه راهنما رها خواهند شد و بدین ترتیب فرصتطلبان کنترل همه چیز را در دست خواهند گرفت.
در این شرایط، هیچ نیروی نظامی، دولتی و اجتماعی وجود نخواهد داشت که بتواند ثبات را در زمین حکمفرما کند.